143

اواسط روز بود که همکاری از یه واحد دیگه  به اتاق ما اومد

از بچه های اتاق یکی استعلاجی بود

  یکی رفته بود دنبال کار شخصی اش

و یکی دیگه  اون لحظه توی اتاق نبود .کجا بود؟  الله اعلم  !!!

همکارهای من توی سازمان آدمهای جالبی هستن

عموما متولد روستا هستند و اونجا بزرگ شدن

شدیدا از بچه گی کار کردن و درس خوندن

 و  تونستن  برن دانشگاه

و مهندس و دکتر بشن

 

اونها بخاطر زندگی توی روستا 

درک اقتصادی درستی از محیط اطرافشون  دارن

که این درک با تحصیلاتی که کردن از اونها در زمینه اقتصادی

و جمع مال و اموال آدمهای موفقی ساخته

اینو حتی از مدل ماشینای پارک شده در پارکینگ هم 

 راحت میشه فهمید

بیشترشون شغل دومی دارن  مرتبط با 

کشاورزی یا باغداری 

 ساختمان سازی   یا خرید و فروش زمین 

یا هر کار دیگری که پول خوبی  تولید کنه  

آقایی که اومده بود اتاق ما یکی از این زبل ها بود

 صاحب چند دستگاه خونه و یه سالن بزرگ ورزشی 

که  به یه مربی اجاره  اش داده

با هم صحبت می کردیم که گفت خیلی اوضاع اقتصادی بد شده

و گاهی آدم جلوی خواست بچه اش  شرمنده می شه

تعریف کرد دخترش که ده ساله  هست ازش اسکیت خواسته و اون

گفته زمان تولدش براش خواهد خرید 

اون :  چند روز پیش تولدش بود ناچار براش خریدم .فکر می کنی قیمتش چند بود؟

من :  فکر کنم دو سه تومن دیگه باید باشه

اون: شش تومن !!! وقتی می خریدم  خنده ام گرفته بود  .من سال

فلان با پنج میلیون تومن یه خونه خریده بودم !!!

و ادامه داد :

فکر کردم باید یاد بگیره که چطور از پول استفاده کنه

برای همین براش هفتگی تعیین کردم و گفتم پولهش رو جمع کنه

و باهاش هر چی دوست داره بخره

اما

انگار از من زرنگتره

من : چطور مگه ؟

اون : پدر سوخته وقتی  می خواد با پولی که جمع کرده چیزی بخره

توی مغازه بجای یه  چیز دو چیز بر می داره 

 تا من مجبور بشم

  کسری پول رو از جیب بدم  !!!

من :خوب مشخصه  زرنگیش رو به کی رفته !!!

من و  اون : ........

پ.ن :

از قدیم گفتن

تره به تخمش می ره 

حسنی به باباش

به قول پونیو

واللا   !!!

نتیجه اخلاقی:

فسقلی ها رو دست کم نگیرین

خیلی موز مارن

خیلی  !!!