درباره من
مونپارناس هستم . در مورد هر چه برام جالب باشه می نویسم. سعی می کنم به عمد طنز بنویسم، چون دوست دارم حال کسی که اینجا رو می خونه موقع رفتن بهتر از وقتی باشه که اومده
ادامه...
70
چرا زندگی اینطوریه؟
وقتی که دندون داری نون نداری
وقتی نون داری دیگه دندون نداری !!!
قبلا که وضعیت زرد بود هفته ای دو روز باشگاهم رو میرفتم و ورزش مود علاقه ام
رو انجام میدادم . میدونین که ورزش هم یکی از معتاد کننده هاست که با کمکش
میشه مشکلات زندگی رو برای ساعاتی کاملا فراموش کرد
اما
در ازاش ساعات کاریم زیاد بود و خسته و کوفته می رسیدم خونه و دیگه جون نداشتم
بکاری برسم
اما حالا
به لطف وجود ناخواسته وضعیت قرمز در شهرمون ، تمام باشگاه های ورزشی و ... تعطیل
شدند و رسما خونه نشین شدیم . در ازاش نه تنها ساعت کار ما رویایی شده بلکه
دورکاری اجباری هم نصیبمون شده .
در این روزهای کاری در وضعیت قرمز به دلیل جلو کشیدن ساعت شروع کار
در سازمان ما ، متاسفانه هر کلکی میزنم نمیشه که صبح ها این بیست کیلومتر
همیشگیم رو رکاب بزنم و اجبارا فقط حدود ده کیلومتر میرم که
برای چربی سوزی و لاغری کم و نامناسبه
و فقط جنبه تقویت روحی و فرار از یکنواختی زندگی رو داره
البته میدونید دیگه که تحقیقات نشون دادن در نیم ساعت اول هر تمرین
ورزشی بدن به ذخایر چربی اش دست نمیزنه و در نیم ساعت دوم هست
که فرایند چربی سوزی شروع میشه . رفرنس هم نخواین که ندارم 
اما
روزهای دورکاری 
قبل از طلوع آفتاب و زمانی که هوا تازه روشن شده میزنم بیرون
و یه بیست کیلومتر رو با غرور و صد آفرین گفتن به خودم رکاب می زنم !!!
کار سختیه ولی دلچسبه
چون آدم میدونه که چربی های اضافه و خطرناک رو داره آب می کنه
البته اگر کسی فکر میکنه بیست کیلومتر بدون استراحت رکاب زدن برای ماها
که آماتوریم و ورزش تخصصیمون دوچرخه سواری نیست کار آسونیه
بهتره یه بار امتحان کنه و ببینه اوضاع چطوره . 
در برگشت از سواری بدون استرس و با آرامش دوش می گیرم لیف و صابون میزنم
وبعد !!!!
بی خیال میرم سراغ صبحونه
تازه کلی وقت آزاد دارم و یه خونه بدون فرمانده
که دیگه مجبور نیستم با هر فرمانی هر دقیقه پاشم و چیزی رو از
"اونجا" بیارم" اینجا "
یا
فلان چیز رو از" اینجا"ببرم" اونجا"
حتما با من هم عقیده این که همین فهمیدن اینکه "اینجا "کجاست
یا
"اونجا "کجاست کلی به روح و روان آدم فشار می آره
. آخه چرا خانوما اینجوریند؟
گفتن "این دیگ رو از سر گاز بردار و بذار روی میز اپن "
به آدمی که توی اتاق دیگری مشقول
کار مهم و نیازمند تمرکزی مثل تماشای سریاله بهتره
یا
جمله اعصاب خورد کن
" این دیگ رو از اینجا بذار اونجا " !!!!؟
خوب من که توی اتاق دیگری هستم از کجا بفهمم" اینجا" کجاس با" اونجا "
کجاست؟
چی !!!؟
باشه بابا !!! یه کم جو گیر شدم دیگه 
چشم آدم به دیگ که بیفته مشخص میشه " اینجا " کجاست
ولی وجدانا قبول کنید حدس زدن" اونجا "کار هر کسی نیست 
عین محاسبه انتگرال دوگانه روی سطح میمونه !!!
حالا اگر این ورزشهای شخصی و خویش فرما مثل راهپیمایی یا دوچرخه سواری
نبود که دیگهما معتادان ورزش رسما به خاطر تعطیلی سالن های ورزشی
به فنا رقته بودیم
من موندم کدوم حالت برام جذاب تره
وضعیت زرد و ساعات کاری زیاد و باز بودن سالن ورزش
یا
وضعیت قرمز و ساعت کار رویایی با دور کاری اجباری و با
ورزش های غیر رقابتی نچندان جذاب ولی مفید و بسته بودن
سالن ورزشی
البته هر دو وضعیت آش کشک خاله هستند
پ.ن 1:
این حالت های موقتو گذرا واقعا کار رو سخت می کنه و نمی شه
هیچ کاری رو برنامه ریزی کرد . اگر این وضعیت کشور چیزی رو به
من آموخته باشه اون "زندگی کردن در همین امروزه " بدون فکر
به دیروز یا غصه خوردن برای فردا
چون اگر همین حال خوش امروز رو غنیمت ندونیم معلوم نیست
دست تقدیر برای فردای ما چه چیزی رو در نظر گرفته
پ.ن 2:
گل خودرو
روستای پیربازار
استان گیلان
سلام.
خودتو بگذار جای اون که از صبح تا شب باید با ویایل خونه و بچه ها و دیگ و قابلمه سرش رو گرم کنه! 
اینقدر غر نزن و یه کم به خانم خونه کمک کن
راستی، من میدونم ۲۰ کیلومتر دوچرخه سواری یعنی چی! اما اونجا کفیه، راحته، بیا تهران تا با دو کیلومتر دوچرخه سواری چنان وزن کم کنی که خودت هم متوجه نشی چجوری، از بس سربالایی داره
سلام رافی
هست آبله رو دیگه کجای دلش بذاره !!!
باید یه تصحیحی در جمله ات انجام بدم .
اون صبح تا شب خونه نیست چون شاغله
و البته میدونی که خانومهای شاغل کارشون مشکل تر از خانومهایی هست که بیرون کار نمی کنند
من تااونجا که بتونم کمک می کنم
اما
بهر حال صبر و حوصله ما آقایون محدوده دیگه
و دوست دازیم یه زمانهایی به حال خودمون گذاشته بشیم
و ازمون کاری درخواست نشه
مخصوصا وقت تماشای مسابقه یا دیدن سریال !!!!
پ.ن 1:
یعنی ما اینهمه اینجا مشکل داریم می خواستی خیابونهای مرکز استان مون سربالایی سرپایینی هم داشته باشه !!!!
بقول معروف زری که خودش خوشگل
پ.ن 2 :
من الان 113 کیلو هستم ها !!!
20 کیلو متر رکاب زنی با این وزن ماشالله نداره ؟
تازه این کار رو بدون استراحت و بطور پیوسته و با سرعت یکنواخت حدود 20 کیلومتر در ساعت انجام می دم
انتظار داری با این وزن و هیکل سربالایی دربند رو مثل قرقی رکاب بزنم ؟
منو با رافی کوچولوی 60 کیلویی مقایسه میکنی عظمت کارم نادیده گرفته میشه !!!!
پ.ن 3:
" با دو کیلومتر دوچرخه سواری چنان وزن کم کنی که خودت هم متوجه نشی چجوری، از بس سربالایی داره"
تنبلها همیشه راهی برای راحت بودن پیدا می کنند
من هم مستثنی نیستم!!!
اکثر دوچرخه ها حداقل هفت دنده در عقب و سه دنده در جلو دارند که با ترکیب مناسبی از اونها شیب 45 درجه رو هم میشه مثل کفی پا زد!!!
ولی زمان رسیدن به مقصد طولانی تر میشه
صبور باش مرد
اطاعت سلی !!!
کار جدیدت هم مبارکه
امیدوارم موفق باشی توش
سلام
شاعر بزرگواری که شاعر بزرگوارتری شعرش را ترجمه کرده می فرماید:
از بختیاری ماست شاید که آنچه می‌خواهیم یا به دست نمی‌آید، یا از دست می‌گریزد.
برای محاسبه اون انتگرال دوگانه هم از ماشین حساب استفاده کن
سلام الهام
تا اونجا که من میدونم انسانهایی با روان سالم از بدست نیامدن یا گریختن خواسته هاشون یا غمگین میشن و یا مستاصل و عصبانی
آیا تصادفا شاعر بزرگوار اولی مازوخیست یا جزو فرقه های معادل مثل ملامتیه و غیره نبوده ؟!!
پ.ن 1 : در حال حاضر تنها تابعی که می تونم ازش انتگرال بگیرم تابع x^ndx هست !!!!
بجاش فلوچارت اسکن کی پد بلدم در حد تیم ملی برای هر ترکیب ممکن از سطر و ستون mxn
که در اون m و n بزرگتر مساوی یک هستند
چه با پولینگ و چه با اینتراپت
سلام مونپارناس
یعنی خداییش اینهمه تعطیلات رو اگر هر زمان دیگه ای می خواستیم، نمی تونستیم داشته باشیم! حالا که داریم هیچ کجا نمی تونیم بریم و کاری هم نمی تونیم انجام بدیم. خیلی جالبه!!
خدا حفظ کنه سلامت بداره فرمانده رو. خداییش کارشون خیلی سخته.
سلام بند باز
دنیای ما اینطوری دیگه
چکار میشه کرد جز صبر و پذیرش وضعیت و سازگاری با اون؟
یادت که هست ، فقط یه بار زندگی می کنیم
اونهم اگر با درد و عذاب باشه که دیگه زندگی نیست
پس باید زد به بی خیالی تا عمر با عذاب نگذره