185_قصابی 2/2

...

توی پست قصابی 1/2

گفتم که موقع خروج از قصابی چشمم خورد به

 یه سینی  توی ویترین بیرونی قصابی

دیدن محتویاتش منو برد به سالهای گذشته دور

زمانی که خدمت سربازیم رو

 توی یکی از شهرهای غرب کشور می گذروندم

 این داستان سربازی چیز عجیبیه

دخترها تجربه اش نمی کنن و صرفا از دهن

مردهای زندگیشون در موردش می شنوند

پسرها هم بسته به زمانی که برن خدمت

و 

بسته به محل خدمت 

خاطرات متفاوتی ازش دارن .

مال بعضی ها

 تلخ تلخ و پر رنج و  درده

مال بعضی ها 

شبیه خاطرات رفتن مسافرت با خونواده  است 

یعنی بخور و بخواب !!!!

بد نیست حداقل برای آشنایی بیشتر دخترها و خانومها

در مورد مقطع حساسی از زندگی مردهای زندگیشون

یه چند خطی از تجربیات خودم بگم

زمانی که آقا پسرهای اتو کشیده ، مودب و با کلاس دانشجو

درسشون تموم می شه

قبل از وارد شدن به بازار کار

 الزاما باید کارت پایان خدمت داشته باشن

طبق رسومات جامعه ما

عده ای این کارت رو بدلایل مختلف

بدون گذروندن این دوره می گیرند یا می خرند !!!

اما اکثر ما مردم عادی

کارمون با ورود با پادگان 01  در شرق تهران شروع میشه

این رو هم بگم در ارتش چندین پادگان  هست که اسم هاشون

مثل 01 فقط با عدد مشخص میشه

اینها صرفا  پادگان ها ی آموزشی هستند و توش تجهیزات نظامی

صرفا در حد نیاز های آموزشی موجوده نه بیشتر

مثل

[ ویکی پدیا ] :

               ۰۲ پرندک

• ۰۳ عجب‌شیر
• ۰۴ بیرجند
• ۰۵ کرمان
• ۰۶ تهران (درجه‌داری)
• ۰۷ کازرون
• ۰۸ خاش

تقریبا تمام لیسانسیه ها و ارشدها و دکتری

  ورودشون به

دنیای سربازی ازر پادگان 01 تهرانه

دردسرتون ندم

در این پادگان همون ابتدا  به آقایون  

باشخصیت و مودب  دانشگاه دیده

گفته میشه که مامان جون و بابا جون رو فراموش کنن

قراره ازشون یه چیز به اسم سرباز ساخته بشه

شروعش هم با تراشیدن موی سر همه

 با ماشین شماره 2

و پوشیدن لباس سربازی  

 تولیدی برند  zara

نه ببخشید !!!

تولید مجتمع های وزارت دفاع

تولید شده توسط سرباز  برای سرباز !!!!

شروع میشه .

کسانی که تا دیروز کلی پول 

بابت موهاشون به آرایشگر میدادن

و

کمتر از شامپوی فلان و کوفت و درد  بیسار رو

 لایق موهاشون  نمی دونستن 

 یه هو میشن عین این مرغهای گردن لختی !!!

مرغ های گردن لخت دیدین دیگه ؟!!!

کار بعدی

 دسته بندی سربازهای جدید در گروههای

مثلا 100 تایی به اسم گروهان هست

با اسمی مثل

گروهان 413

گروهان 235

و غیره

با ریاست و مدیریت یک شخص به اسم گروهبان

که از قضای روزگار  در پادگان  01  

معمولا یه جوون 18 -19 ساله هست در حالیه که

تمام  اعضای گروهان

که لیسانس به بالا هستند حداقلش 22 سال رو دارند!!!

از آدمهای زن و بچه دار سی ساله دیگه چیزی نمی گم

یا اونهایی که سالها خارج بودن

 و الان برگشتن ایران

با سنی نزدیک به سن پدر بزرگ من !!!!

خوب،  این گروهبان مسول تمام اعمال  این صد نفره

شامل آموزشها و تک تک ساعتهای شبانه روز این گروه !!!!

به دستور اون 

 همه باید بشینیم

پاشیم

بخوابیم

از خواب بیدار شیم

رو زمین غلت بزنیم

نظام جمع کار کنیم

حیاط رو جارو بزنیم

اون 

ناظر بر سر و وضع ما و اوضاع خوابگاه  ما هم هست

در یک کلمه

اون یه اربابه و ما برده هاش

حق اعتراض نداریم چون در دوه آموزشی هستیم

هر کسی اعتراض کنه و اون خوشش نیاد 

 حق تنبیه داره

تنبیهش هم انواع و اقسام داره

مثل دوندن طرف تا حدی که  زبونش از حلقش بزنه بیرون

یا 

کوله پشتی پر از سنگ رو رو کول طرف بذاره و

 وادارش کنه نظام جمع کار کنه

و ...و... و...

بذارین طور دیگه بگم 

اون شبیه  سرکارگر ها در کارخونه هاست

رابط بالایی ها با آخرین لایه

گروهان روی کاغذ  یک افسر فرمانده داره که کادره

یعنی کارمند ارتشه

 اون با محبت و دوست داشتنیه

هر روز صبح میاد سر کار

به احترام ورودش

 کل این صد تا لیسانس و ارشد و دکترا

قبلا از خواب بیدار شدیم 

لباس پوشیدیم 

و منتظر ورودش هستیم 

وقتی اومد بهش 

 سلام نظامی بهش می دیم

میره توی دفترش و تا پایان وقت اداری

اونجا سرش گرمه

آدم بده این داستان کجاست ؟

گروهبان !!!

از این به بعد کارها با گروهبانه

 گروهبان  که معمولا خودش هم وظیفه هست !!!!

اون این صد نفر آدم رو بخط می کنه

میبره سالن غذا خوری تا در یک زمان معین

غذاشون رو کوفت کنن

 میبردشون سر وظایف روزانه

این وظایف از قبل مشخص شدن

یعنی در مدت دو ماه آموزش

برای هر ساعتی از شبانه روز  مشخص شده این صد نفر

 باید

متوجه شدین چی گفتم ؟

باید

اونجا باشن

یعنی اگه کسی  ساعت 9.30 دل درد بگیره و بخواد بره توالت

فقط وقتی گروهبان دلش بخواد  میتونه دوان دوان  بره اونجا

وگرنه باید انقد خودش رو نگه داره تا ساعت بین دو جلسه آموزشی برسه

هر شخصی می تونه بره دفتر فرمانده گروهان و راجع به هر چیزی اعتراض کنه

افسر فرمانده هم با لبخند و احترام حرفهاش رو گوش می کنه

اما رسیدگی نمی کنه

چون 99% این اعتراض ها به عملکرد گروهبان و کارهای ظالمانه اشه

تا حالا چوپونی رو دیدین که سگش رو بخاطر رفتارش با گله تنبیه کنه ؟

هر کاری که گروهبان می کنه همون چیزیه که فرمانده ازش خواسته

اما

فرمانده نمی خواد چهره خودش رو بد نشون بده

این کارها رو می ذاره گردن گروهبان

در ضمن

اگر سربازی به تنهایی  و دور از بقیه در جایی دیده بشه

سربازهای مخصوص حفاظت  پادگان 

که بهشون دژبان میگن خفتش می کنن

یکی از کابوس سربازها

همین سربازهای دژبان هستند

میشه بهشون گفت پلیس نظامی

در یک پادگان آموزشی

دیده شدن  یک سرباز به تنهایی

 هیچ معنایی

جز فرار اون سرباز از برنامه آموزشی  گروهانش نداره!!!

و شکار خوبیه برای سربازهای دژبان که

  همه جاهای پادگان   پلاسند

گروهبان  گروهان ما

جوان تنومند

و  سرخ روی بود که تمام دستوراتش رو

 با داد و فریاد  و فشار و  تاکید زیاد 

 به این صد نفر جوان تحصیل کرده مظلوم

می داد

بشییییییییین

پا شوووووووووو

 بروووووووو

بخواببببببببببب

همه تون بخاطر این کار  تنبیه میشین . همه توی حیاط !!!! (مثلا در ساعت 9 شب )

دقیقا به سگ آقای پتی بون در کارتون مهاجران شبیه بود

شعار احمقانه  ارتش رو هم که میدونین

تشویق برای یکی

تنبیه برای همه !!!

به عنوان یک سرباز 

معنیش رو حتی اگر متوجه نشین زود حس می کنین

هر کدوم از اعضای صد نفره گروهان

که کارش درست نباشه

همه صد نفر با هم تنبیه میشن!!!

کسی بعد بیداری تختش رو خوب مرتب نکرده ؟

همه گروهان برن بیرون به عنوان تنبیه نظام جمع کار کنن

کسی  کفشش رو خوب واکس نزده ؟

همه گروهان برن بیرون روی زمین سینه خیز برن

چرا؟

چون ارتش معتقده با آزار بی دلیل بقیه

همه  از اونی که عامل این تنبیه بوده متنفر میشن

و دیگه اون میدونه و 99 نفر بقیه

ارتش خودش رو می کشه کنار 

و میذاره  بقیه  گروهان  حساب اون شخص رو برسن !!!!

طولانی شد

اما 

هنوز دلم از یادآوری مصایب اون ایام پره

باز هم باید بنویسم تا سبک شم

بقیه اش بمونه تا پست بعدی