درباره من
مونپارناس هستم . در مورد هر چه برام جالب باشه می نویسم. سعی می کنم به عمد طنز بنویسم، چون دوست دارم حال کسی که اینجا رو می خونه موقع رفتن بهتر از وقتی باشه که اومده
ادامه...
126
خیلی اینترنت رو گشتم
اما جایی پیداش نکردم
تا امروز که دوستی اونو بهم داد
و
دیدمش
منظورم فیلم " برادران لیلا" است
از دیدنش بسیار لذت بردمو
به سینمای کشورم بالیدم
قبلا خونده بودم که بعضی ها گفته اند که این فیلمسیاه نماییه
و برای اهداف جشنواره ای ساخته شده
چه کسی باید این حرف رو بزنه ؟
مایی که در فضای این فیلم داریم زندگی می کنیم
یا
اونهایی که این فضا رو به زندگی ما تحمیل کردند؟
چرا ما باید دهان و بلند گوی کسانی باشیم
که مسبب اوضاع داخل این فیلمند
از این مسخره تر ممکنه ؟!!!
این فیلم سیاهه چون نشون میده که چه کارها برای
تامین حداقل زندگی مردم این کشور باید می شد و نشد
نشون میده که وضعیت تعداد زیادی از خونواده ها در این کشور
چقدر شبیه قسمتهایی از زندگی این خونواده بدبخته
برادر ، خواهر یا پدر بیکار نداریم ؟
خواهر / برادر بزرگتر که از خودش گذشته و حقوقش رو صرف
معاش پدر و مادر پیر و از کار افتاده و برادر و
خواهر های کوچکتر از خودش می کنه نداریم ؟
پدر بیشعور یا مادر خودپرست نداریم ؟
کدوم خونواده ایرانی طبقه متوسط یا پایین هست که مشکلی
از جنس مشکلات این خونواده رو نداشته باشه ؟
دیگه قابل انکار نیست که درصد بالایی از مردم ما
زیر خط فقر دارن زندگی می کن
قبلا هم فیلم های متری شش و نیم
و مغزهای کوچک زنگ زده
رو دیده بودم و اونها رو هم بسیار دوست داشتم
خوشحالم که سینمای ما هنوز ارتباطش رو با زندگی مردم
این کشور قطع نکرده و آیینه ای هست که
شرایط و حقایق زندگی ما
رو به خودمون و دیگران
بهتر و دقیق تر از چیزی که تصور می کنیم
نشون میده
البته که قرار نیست جشنوارها ی خارجی و بینندگان اونها
کاری برای زندگی ما بکنن
اما قدم اول برای حل هر مشکلی
دیدن و شناخت اون مشکله
نه مخفی کردن یا ندیدنش
و
امثال این فیلم
حتی برای کبک هایی که
سر رو زیر برف عافیت فرو کردند
هم
یک اتمام حجته.
پ.ن :
بازی ترانه علیدوستی رو بشدت دوست داشتم
بخوبی نشون داد که
در اون خونه ، شجاع ترین و عاقل ترین شخص
همون دختر خونواده هست
ای کاش در هر خونه ای ، دختری مثل لیلا بود 
امیدوارم انگیزه ی دیدنش برام بوجود بیاد.چون سال های زیادیه که نه فیلم ایرانی دیدم نه سریال.آخرین سریالی که دیدم سال 85 صاحبدلان و سال 86 میوه ممنوعه بود آخرین فیلمیم که دیدم(بجز موقعیت مهدی) شیار 143 بود.از قدیمی تر ها قرمز ...دوزن...شوکران بود و شایدم چنتای دیگه که بخاطر نمیارم.سریال قره گیله بابک بهرینی رو هم دیدم.
من هم مدتهاست فیلم یا سریال ایرانی نمی بینم
اما هر از گاهی ، در مورد فیلم یا سریالی
سر و صدا زیاد میشه
و از سر کنجکاوی میرم و یه نگاهی بهش میندازم
یه عده میگفتند سیاه نماییه و برای جلب توجه
در جشنوار ه ها ساخته شده
و
یه عده هم می گفتند مزخرف و تخیلیه
دیدم
و
پسندیدم
از تنبلی و ناتوانی برادرها در زندگی ، متنفر شدم
و
عاشق پشتکار و گذشت و عاطفه لیلا شدم
هر چه بود داستان خونواده ای بود که با کمی اختلاف
می تونیم توی فامیل یا همسایه ها یا دوست و آشنا ببینیمشون
یا در موردشون بشنویم
پدر خونواده واقعا به این شکل وجود نداره ؟
مطمئنا هست
همینطور مادر و بقیه
فقط این وسط دختر هایی با شخصیت و وضعیت
لیلا ممکنه زیاد نباشن
اکثر دختر های ما گرفتار کمبوداعتماد بنفسی هستند که خونواده
و جامعه بهشون تزریق کرده
در نتیجه تمام هم و غمشون در وهله اول ، نجات خودشونه
اینجا
لیلا نقش یه منجی رو برای برادرهاش بازی می کنه
بدون توجه به خودش و منافعش
این نوع دخترها فرشته اند
و
نویسنده فیلمنامه خواسته با خلق این کاراکتر الگو سازی کنه
برای دخترهایی که
اولویت اولشون
خودشونن.
این توجه به خود فقط در دختر ها نیست
در این دوره
پسرها هم فقط به فکر خودشونن
و
از اون نسلی که یک پسر کار می کرد تا
جهیزیه خواهرش رو جور کنه
تعداد زیادی نمونده.
ویژگی این دوران
تنهایی و ترجیح خود به دیگرانه
اعم اینکه این دیگران
پدر ، مادر ،برادر یا خواهر باشند
یا
هر شخص دیگه مثل دوست ، آشنا ، یا همکار یا ...
من که ترجیح میدم آلزایمر بگیرم و کلا زندگی رو فراموش کنم چه برسه با دیدن فیلمی که زندگی خودمونه دوباره برام یه چیزایی یاد اوری بشه
فکر کنم تنها فیلمایی که دیدم آمیلی پولن بود اونم نصفه ریتم کندش حوصلمو سر برد و گتسبی بزرگ بود که از دیدنش پشیمون شدم چون کتابش یه چیز دیگه است
ترجیح من هم دیدن فیلم ها و سریالهای طنزه
هر کدوم برای خودمون انقدر گرفتاری و دردسر داریم
که حال و حوصله مشکلات همکار و فامیل و همسایه رو هم نداریم
چه برسه به ....
اما
این نوع فیلمها ساخته میشن تا
هم اونهایی که با این مشکلات درگیر نیستن
درد و رنج دیگران رو حس کنند تا اگر
در دنیای واقعی
همکاری
همکلاسی
همسایه ای درگیر بود
اگر مرهمی بر زخمش نیستن
لا اقل استخون لای زخم اون بدبخت نباشن
اما
هدف مهم تر
فرستادن پیام به صاحبان قدرت در جامعه هست
این پیام که
ما می دونیم که حقمون در این زندگی چیه
و
می دونیم که مشکلت ما ناشی از عدم تعهد شما به مسوولیت هاتونه
و
اینطوری میشه که این نوع فیلمها در یک اقدام متقابل
توسط صاحبان قدرت متهم می شن به سیاه نمایی
من که این فیلم رو دیدم عملکرد لیلا مسحورم کرد
لش بازی برادران
ضعف و منفعل بودنشون
و
خودپسندی والدین
و مشکلات معیشتی توی فیلم
دیگه برام آزار دهنده نبودن
وقتی نور هست چرا به تاریکی توجه کنیم؟
اتفاقا منم دیروز دیدمش.
راستش اولش دودل بودم چون شنیده بودم به شدت اعصاب خورد کن هست ولی خوشحالم که دیدم چون این واقعیتی هست که هممون بهش برخوردیم چیزی که رفتیم بخریم درست فردای اون روز حداقل ۵۰ درصد گرون تر شده.
اینها چیزهایی هستن که هممون دیدیم لمس کردیم و گرفتارشیم.زندگی روزمره خیلی از ماهاست به جز از ما بهترون
دقیقا
و من در تعجبم که چرا اونو سیاه و سیاه نمایی و جشنواره پسند می دونن
در متن پست هم نوشتم
اگر کسی جزو این مردم باشه در هر صورت
با بعضی از موضوعات اشاره شده در این فیلم
مستقیم یا غیر مستقیم برخورد داشته
به گمانم ایجاد این هیاهو بری سیاه نشون دادن فیلم جز از طرف
... نیست
همونهایی که مسولیت داشتند نذارن این بلایا سر این ملت بیاد
و به مسوولیتشون عمل نکردند
و
این زندگی امروز ماست
فقط کافیه یه سفارت خارجی
یه دکه بزنه سر یکی از میدونهای شهر
برای پذیرش درخواست مهاجرت
طول صف تشکیل شده غیر قابل اندازه گیری میشه
هنوز خیلی مسایل جامعه هست که در این فیلم بهش پرداخته نشد
سلام
من حاضری میزنم اینجا و میرم . چون نظرات تخصصی داره این پست...
سولی !!!
تخصصی کجا بود ؟
فیلم رو نگاه کن خیلی قشنگه
فیلم رو ندیدم، اما داستانش رو شنیدم.
بله متاسفانه واقعیت جامعه امروز ماست.
بله متاسفانه
و
ای کاش که نبود
تو به جای دفاع از این فیلم بی معنی و سیاه یاد بگیر که وقتی میخواهی از یک زن تعریف بکنی نگی مردترین مردهاست.
مرد حسابی،زن حسابی،هر چی که هستی.با این جمله " بخوبی نشون داد که
در اون خونه ، مردترین مرد
همون دختر خونواده هست" که داغون کردی فیلم و مقام زن و همه چی رو.
اصلاح شد.
من فوبیای
ترانه .نوید .پیمان دارم
چرا آخه ؟
بیچاره ها فقط دارن مشکلات مردم رو توی این
سینمای بشدت تجاری
که فقط
برگشت سرمایه
براش مهمه
نشون می دن
البته
هر فوبیا یه علتی در گذشته داره
شاید قاطی کارهاشون به مساله ای اشاره کردن
که خودت یا نزدیکانت
باهاش درگیر بودین
و برات یادآور خاطرات خوبی نیست
من
جدا از نحوه زندگی و دیدگاه هاشون
حاصل کارشون رو قابل توجه
و شایسته احترام می دونم
و خوشحالم که سینمای تولید کننده
" مکس "
و
" سالوادور "
و
...
همچین محصولاتی رو هم می تونه تولید کنه