54

چند روز پیش وقتی که داشتم به سمت محل کارم قدم میزدم خانومی  میانسال

از عرض خیابون  در حالی که پیاده بود و دوچرخه ای رو با خودش داشت رد شد و

اومد اون طرف خیابون  که من داشتم عبور می کردم

قبلا هم  دیدم نو آموزها به خصوص خانومهای نوآموز  برای عبور از خیابون ترجیح

میدند برای امنیت بیشتر  از دوچرخه پیاده شن و عرض خیابون رو سواری نکنند

چیزی که توجه منو به این خانوم جلب کرد زاویه زیاد  زانو در اون پایی بود

که پدال رو تا آخر فشرده بود .

وقتی ارتفاع زین کمتر از استاندارد  باشه یعنی همون حالتی که

نو آموزها باهاش احساس امنیت بیشتری میکنن زاویه  بین ساق و ران در اون پایی

که پدال رو تا آخر فشرده بیشتر از حد معمول میشه  .

  این وضعیت اشتباهه و باعث آسیببه  مفصل زانو میشه

مشکل دیگری که توی همون لحظه توجهم رو جلب کرد این بود که وقتی سوار دوچرخه شد

 سرعت گرفتن دوچرخه از سکون خیلی کند بود اگرچه داشت با فشار پا میزد

. به گمانم برعکس اشتباه متداول که نوآموزها  نسبت دنده های جلو و عقب و خیلی

سبک ست میکنند - یعنی حالت مناسب سربالایی- و از این حالت لذت میبرند

این خانوم در حالت سرعتی ست کرده بود که علامتش اینه که شروع به حرکت با

این تنظیم دنده  بسیار سخته و نیروی خیلی زیادی برای شروع حرکت باید اعمال کنی

و  احتمال آسیب به   تاندون ها و مفاصل رو هم بالا میبره

بهترین حالت تنظیم دنده ها  حالتی که در جلو  زنجیر روی  دنده دوم  از سه دنده جلو

و

در عقب زنجیر  روی دنده دوم یا سوم  در مجموعه دنده های عقب باشه

(با شمارش  از طرف کوچکترین دنده)

خلاصه

دلم  در جا به حال این خانوم نه تنها سوخت بلکه  خاکستر شد چون حس کردم کسی رو

نداره که اشتباهاتش رو بهش بگه تا از یک دوچرخه سواری سالم و لذت بخش

بهره مند بشه

دلم میخواست صداش میکردم و این نکات رو بهش میگفتم

اما

مدتهاست که  با خودم عهد کردم

که

هرگز به کسی که از من کمک نخواسته کمک نکنم

خیلی پیش اومده که شخصی خواسته صواب کنه ولی کباب شده

در نتیجه با قلبی اندوهگین گذاشتم بره با این امید که شاید بعد ها شخصی

که شجاعتش بیشتر از منه اونو به اشکال کارش آگاه کنه

امیدوارم اون شخص دکتری نباشه که برای ناراحتی زانوش پیشش رفته

پ.ن 1 :

کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ

کار ما شاید این است که درافسون گل سرخ شناور باشیم

پ.ن 2 :

مکان عکس روستای داخل از توابع لاهیجان

اردیبهشت 1400